Os acordos de pesca que a Unión Europea (UE) asina con terceiros países, por moito que se disfracen de sustentabilidade e beneficio para ámbalas dúas partes, seguen sendo a tapadeira para seguir expoliando os recursos, neste caso pesqueiros, dos países cos que se contraen estes acordos.
Estes tipos de alianzas comerciais non serven para apoiar o desenvolvemento dos sectores pesqueiros de terceiros países, se non para mercar aos seus gobernos para que manteñan as cousas como están. Ao non poder desenvolver o seu propio sector pesqueiro, estes países teñen “excedentes” que nós pescamos. Mentras tanto, a pesca artesanal e de baixura na UE está sendo progresivamente desmantelada polas políticas da UE e dos nosos gobernos.
Estes acordos, para seren establecidos en igualdade de condicións, teñen que basearse na xustiza, na equidade, na sustentabilidade e, no caso de acordos vinculados á alimentación, orientarse cara a consecución da soberanía alimentaria dos pobos, para que ningún Estado ou conxunto de Estados esquilme os recursos de terceiros.
Dende Alternativa Galega de Esquerda en Europa pensamos que cómpre dar un debate social profundo sobre o verdadeiro significado destes acordos, tanto para a poboación dos países terceiros como para os propios sectores productivos europeos.
