• AGEe critica a actitude hipocritamente triunfalista da ministra Tejerina esta mañá na Comisión de Agricultura en relación á cadea alimentaria
• Nin os prezos, nin a prohibición da venda a perdas, nin a negociación están presentes nunha lexislación que ningunea ao sector produtor
Bruxelas, 12 Novembro 2015. Na mañá de hoxe tivo lugar na Comisión de Agricultura do Parlamento Europeo[1] un intercambio de opinións ca ministra de Agricultura do Estado español, Isabel García Tejerina, en relación á aplicación da lexislación vinculada á cadea alimentaria.
A eurodeputada de Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe), Lídia Senra, subliñou a insuficiencia da lexislación posta en marcha no Estado, xa que “precisamente a maior preocupación das labregas, labregos e sector gandeiro é prezo, pero este aspecto nin se garante nin se soluciona ca lei”. Fronte a esta situación, interpelou, “cómpre por xa en marcha medias que permitan ao sector produtor equilibrar prezos en orixe con custos reais, especificando prezos mínimos que cubran custos de produción e traballo nos contratos, e trasladando ás consumidoras e consumidores de xeito adecuado o valor dos produtos”.
Outra das dificultades que marcan a pronunciada asimetría entre o sector produtor e outros axentes da cadea como a grande distribución é a consabida práctica da “venda a perdas”, é dicir, situar produtos a prezos moi baixos que funcionen como reclamo, unha práctica que sectores como o lácteo levan denunciando reiteradamente, “mais sen que tampouco a lexislación da cadea alimentaria, esa que di pretender ter coma obxectivo conseguir equilibrio e transparencia nas relacións comerciais, teña abordado unha cuestión de práctica desleal tan clara coma esta”, recriminou Senra.
Pero se hai unha eiva significativamente notoria na lexislación estatal da cadea alimentaria esa é a da negociación colectiva, cuestión que novamente contrasta co suposto obxectivo de “equilibrar” as relacións comerciais. Ca lexislación actual, reiterou Senra, “se queremos que os produtores e produtoras sobrevivan, é fundamental e imprescindíbel que as organizacións agrarias poidan negociar, para o que é necesario a posta en marcha de medidas específicas que permitan un marco real de negociación, podendo ser acordados colectivamente, no marco das Organizacións Interprofesionais, as condicións dos contratos dos produtos agrarios”.
En relación á aplicación das normas da competencia, Senra lembrou que só serviu “para permitir que, en aras a esta lexislación, lles fora negada sistematicamente a posibilidade de levar adiante unha negociación colectiva para establecer prezos remuneradores”. Neste senso, apuntou que o Estado debe establecer excepcións ou realizar reformas na lexislación da cadea alimentaria, “porque estamos a falar de comida, e a alimentación ten que ser tomada en conta de xeito diferenciado porque é algo imprescindíbel para todas e todos nós”.
A ministra Tejerina, pola súa banda, fiou a súa réplica á concatenación de datos económicos, argumentando a inversión de 80 millóns de euros adicionais para o sector no Estado, cuestión que fica absolutamente diluída se temos en conta que entre os meses de abril e outubro, computando só as granxas galegas, estas acumulan xa unha perda de 82 millóns de euros.
Polo tanto, concluíu a eurodeputada galega, se os datos esbozan unha realidade na que as industrias están a pagar entre 22 e 27 céntimos por litro de leite, e algunhas delas acumulan incluso varios meses de impago, “estamos unha vez máis diante dun engano á sociedade, porque o diñeiro que tiña que ser empregado para paliar as perdas acumuladas están na realidade amparando que se sega a permitir prezos á baixa”.
[1]Orde do día: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+COMPARL+AGRI-OJ-20151109-1+01+DOC+XML+V0//PT
